ΤΩΡΑ ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ

– Λοιπόν για πείτε μου πως τα πάτε?

– Τι πως τα πάμε?

– Δεν ρωτάω αν μαγειρέψατε ή αν βάλατε πλυντήριο. Ρωτάω προς τα που πάτε τη ζωή σας.

– Δεν σε καταλαβαίνω …

– Γιατί να με καταλάβεις? Μήπως με ξέρεις ετσι? Τακτοποιήστε τη ζωή σας όσο είναι νωρίς !

– Μια χαρά είναι οι ζωές μας, δεν το βλέπεις?

– Οχι, αυτό που βλέπω είναι οτι πρέπει να βρείτε το θάρρος να ζήσετε όπως σας πρέπει. Αν φοβηθείτε θα αρρωστήσετε.

– Γιατί θ’ αρρωστήσουμε?

– Επειδή δεν αντέχετε άλλα να σκέφτεστε, άλλα να λέτε και άλλα να κάνετε !

– Τι θέλεις να πεις?

– Η μαγιά σας είναι τέτοια , δεν θα μπορέσετε να συμβιβαστείτε. απλά θα πεθάνετε νέες.

– Μην ανησυχείς για μας … , την καθησύχασε βουρκωμένη .

– Δίχως δάκρυα ! Στρώστε τη ζωή σας , ΤΩΡΑ ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ 

«H αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα»,

 

 

Η Πολιτεία περιλαμβάνει την Αλληγορία του σπηλαίου, με την οποία ο Πλάτων εξηγεί τη Θεωρία των Ιδεών του.

Η αλληγορία του σπηλαίου είναι μια προσπάθεια τεκμηρίωσης της θέσης του φιλόσοφου ως βασιλιά στην Ιδεώδη Πολιτεία. Μια ομάδα ανθρώπων ζουν σε ένα σπήλαιο όλη τους τη ζωή, αλυσοδεμένοι σε έναν τοίχο, χωρίς να μπορούν να δουν την επιφάνεια ούτε να δουν πίσω τους, όπου βρίσκεται μια φλόγα, η οποία φωτίζει αντικείμενα που κινούνται και ρίχνει σκιές στα τοιχώματα του σπηλαίου. Οι φυλακισμένοι αρχίζουν να αποδίδουν αυτά τα σχήματα με όρους και έννοιες, ενώ πιστεύουν ότι οι σκιές αυτές είναι η πραγματικότητα.

Το ότι οι φυλακισμένοι, ωστόσο, μπορούν να δουν μόνο τις σκιές αυτές, δε σημαίνει ότι ο υπαρκτός κόσμος περιορίζεται μόνο μες στο σπήλαιο. Αν κάποιο καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου και θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο, που συμβολίζει το Αγαθό, και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μες στο σπήλαιο ήταν απλά αντίγραφα των αληθινών. Ίσως σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω, λυπούμενοι τους φυλακισμένους συντρόφους τους. Πίσω, όμως, στο σπήλαιο, δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους. Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, οι φιλόσοφοι, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους.

Συχνά, ο Ήλιος, που συμβολίζει το Αγαθό, ωθεί στην ερμηνεία του Μύθου του Σπηλαίου από θρησκευτικής απόψεως: χωρίς Θεό, οι άνθρωποι ζουν μες το σκοτάδι.

Ο κόσμος μέσα στο σπήλαιο εκφράζει την εμμονή στα «αισθητά πράγματα», όσων μπορούν οι άνθρωποι να αντιληφθούν με τις αισθήσεις τους, ενώ η άνοδος στον πραγματικό κόσμο και η όραση των αληθινών Ιδεών υπό το φως του Ήλιου οδηγούν στην εναρμόνιση των τριών τμημάτων της ψυχής και την ενδυνάμωση του λογιστικού.

Ο ΣΜΑΡΑΓ∆ΙΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ

 

ΕΡΜΟΥ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ

TABULA SMARAGDINA HERMETIS

1. Είναι αληθέστατο, αψευδέστατο, βεβαιότατο.

2. Αυτό που είναι Κάτω, αναλογεί προς αυτό που είναι Άνω, κι αυτό που είναι Άνω αναλογεί προς αυτό

που είναι Κάτω, για να γίνουν τα θαυµάσια του Ενός µόνου Πράγµατος.

3. Κι όπως όλα τα πράγµατα προήλθαν από το Ένα, δια του διαλογισµού (ή της διαµεσολάβησης) του

Ενός, έτσι κι όλα τα πράγµατα γεννήθηκαν απ’ αυτό το µοναδικό πράγµα δια της Προσαρµογής.

4. Πατέρας του είναι ο Ήλιος, Μητέρα του είναι η Σελήνη, ο Άνεµος το κυοφόρησε, τροφός του είναι η

Γη.

5. Ο Πατέρας του παντός, το Τέλεσµα όλου του κόσµου είναι εδώ.  Η ισχύς του είναι µέγιστη, όταν έχει

µετατραπεί σε Γη.

6. Θα χωρίσεις την Γη από το Πυρ, το λεπτοφυές από το χονδροειδές, µε ήπιο τρόπο και µε µεγάλη

επιδεξιότητα.

7. Ανέρχεται από την Γη στον Ουρανό και πάλι κατέρχεται από τον Ουρανό στην Γη, συλλέγοντας

την ισχύ του Άνω και του Κάτω.

8. Θα αποκτήσεις δι’ αυτού του µέσου την ∆όξα ολόκληρου του Κόσµου και γι’ αυτό κάθε σκότος θα

φύγει τρέχοντας µακριά σου.

9. Αυτή είναι η κραταιά ∆ύναµη κάθε ισχύος, η ∆ύναµη όλων των δυνάµεων, γιατί θα νικήσει κάθε τι

το λεπτό και θα διαπεράσει κάθε τι το στερεό.

10. Έτσι δηµιουργήθηκε ο Κόσµος.

Μυστικά

– Μάνα, θα μας πεις το φλυτζάνι?

– Τρελλή είσαι παιδί μου, που ξέρω εγω απ’ αυτά?

– Α, ρε μάνα! Κρίμα που δεν ξέρω κι εγω, για να μάθαινα τα μυστικά σου

– Μυστικά κρατάμε απο αυτούς που δεν μπορούν να κρατήσουν μυστικά

– Με δυο λέξεις τα είπες όλα ρε μάνα !!!

Ήξερε πως η μάνα της δεν εννοούσε το φόβο του να εκτεθεί κανείς κοινωνικά αλλά την άσκοπη φλυαρία, αυτή την ένδειξη βαθιάς επιπολαιότητας που γεννά η ανθρώπινη περιέργεια.

Ευτυχισμένη ζωή

Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι έχουν ένα Σχέδιο Ζωής. Έχουν στόχους, οράματα για τα οποία αγωνίζονται. Οι στόχοι τους είναι κίνητρα ζωής ενώ τους ενισχύουν και τις ψυχικές τους αντοχές.

Έχουν ένα κυρίαρχο σχέδιο, αλλά πολλούς εναλλακτικούς στόχους.

Ο ευτυχισμένος άνθρωπος φροντίζει τη σωματική αλλά και τη ψυχική του υγεία. Είναι τα οχήματα για να πετύχει στη ζωή.

Ο υγιής άνθρωπος φροντίζει να καλλιεργεί το πνεύμα του, έχει πνευματικές αναζητήσεις, αξίες, πίστη ιδανικά. Αποφεύγει όμως τους φανατισμούς και τις ακρότητες.

«Το να μιλάς ελευθερώνει», αντιπροσωπεύει τους υγιείς ανθρώπους που μιλάνε για τα προβλήματά τους αλλά και τα εμπιστεύονται σε σημαντικούς γι’ αυτούς ανθρώπους.

Δεν ντρέπονται να απευθυνθούν για συμβουλευτική βοήθεια σε φορείς αρωγής όταν διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν μόνοι τους να βγουν από κάποια αδιέξοδα.

Διασκεδάζουν, παίζουν, κυρίως όμως ψυχαγωγούνται. Μαθαίνουν να μετατρέπουν σε παιχνίδι όλα όσα κάνουν.

Προτιμούν τις ποιοτικές και ήπιες απολαύσεις και αποφεύγουν κάθε είδους εθισμούς.

Χρησιμοποιούν την τεχνολογία, αλλά δεν είναι «κολλημένοι» μ’ αυτή. Προτιμούν δημιουργικούς τρόπους ψυχαγωγίας αλλά και την επαφή.

Κάνουν καλή παρέα και έχουν φίλους. Μοιράζονται στιγμές χαράς, διασκέδασης αλλά και τις κοινές τους ανησυχίες και «ανοίγονται» για τα θέματα που τους απασχολούν.

Ερωτεύονται και φλερτάρουν.

Μετατρέπουν τις αποτυχίες και τις ανησυχίες τους σε πρωτοβουλίες υπεύθυνες για τον εαυτό τους και τους άλλους.

Υπερασπίζονται τον εαυτό τους και δεν αφήνουν να τους κακοποιούν λεκτικά ή και σωματικά.

Εργάζονται με πρόγραμμα και χωρίς ακρότητες. Επειδή δεν κάνουν πάντα αυτό που τους αρέσει, φροντίζουν να τους αρέσει αυτό που κάνουν.

ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ ΗΘΙΚΟΣ

… Τον καιρόν λοιπόν που ήλθε στον κόσμο η Αφροδίτη, οι θεοί είχαν τραπέζι. Μαζί με τους άλλους ήταν και της Μήτιδος ο γιος ο Πόρος. Όταν απόφαγαν, ήλθε η Πενία να επαιτήσει, όπως ήταν φυσικό σε μία τόσο μεγάλη διασκέδαση. Στεκόταν λοιπόν εκεί στην είσοδο. Ο Πόρος τότε μεθυσμένος από το νέκταρ (κρασί δεν υπήρχε ακόμη) κατέβηκε, βγήκε έξω στον κήπο του Δία, και με το κεφάλι βαρύ όπως ήταν, έπεσε και αποκοιμήθηκε. Η Πενία τότε μέσα στην απορία της συνέλαβε το σχέδιο ν’ αποκτήσει παιδί από τον Πόρο. Πηγαίνει λοιπόν και πλαγιάζει κοντά του. Έτσι απέκτησε τον Έρωτα. Γι’ αυτό το λόγο έγινε ο Έρως της Αφροδίτης συνοδός και υπηρέτης, επειδή γεννήθηκε στα γενέθλιά της και συγχρόνως επειδή έμφυτα είν’ ερωτευμένος με το ωραίο, η δε Αφροδίτη είναι ωραία.
Ως γιος λοιπόν του Πόρου και της Πενίας που είναι ο Έρως, συμβαίνει ώστε η κατάστασή του να είναι η εξής: Πρώτα πρώτα είναι αιωνίως φτωχός και κάθε άλλο παρά απαλός και ωραίος, όπως τον φαντάζεται ο κόσμος. Αντίθετα είναι τραχύς και απεριποίητος και ανυπόδητος και άστεγος. Πλαγιάζει πάντοτε χάμω και χωρίς στρώματα, κοιμάται στο ύπαιθρο, στα κατώφλια και τους δρόμους, έχει της μητέρας του το φυσικό, επομένως διαρκή σύντροφο την στέρηση. Αφ’ ετέρου κατά του πατέρα του το φυσικό, είναι παγιδευτής πανούργος των ωραίων και των εκλεκτών, είναι γενναίος και ριψοκίνδυνος και ενεργητικός, κυνηγός φοβερός, που εξυφαίνει διαρκώς σχέδια, επιθυμεί την σύνεση και είναι επινοητικός, αναζητητής της γνώσης για τη ζωή, τρομερός στο να μαγεύει με γοητείες, με βότανα, με λόγια ωραία. Δεν είναι όμοιος στην φύση του με αθάνατο ούτε με θνητό, αλλά μέσα σε μια και την αυτή ημέρα, πότε ανθεί και ζει, όταν βρει ευπορία, πότε πεθαίνει και πάλι ξαναζωντανεύει, χάρις στην πατρική του φύση, και πάλι ό,τι αποκτά κάθε φορά, του φεύγει διαρκώς μέσ’ από τα δάκτυλα. Έτσι ούτε άπορος ποτέ τελείως είναι ο Έρως ούτε πλούσιος σε μέσα.
Και πάλι, ευρίσκεται στο μέσον μεταξύ σοφίας και μωρίας. Τα πράγματα δηλαδή έχουν ως εξής: Θεός κανένας δεν φιλοσοφεί, ούτε ποθεί να γίνει σοφός, αφού είναι. Ομοίως και οποιοσδήποτε άλλος είναι σοφός, δεν φιλοσοφεί. Αφ’ ετέρου ούτε οι μωροί φιλοσοφούν, ούτε ποθούν να γίνουν σοφοί. Διότι αυτό ακριβώς είναι το κακό της μωρίας, το ότι, χωρίς να είναι κανείς ωραίος και καλός και φρόνιμος, είναι ικανοποιημένος από τον εαυτό του. Εκείνος επομένως, που δεν φαντάζεται ότι του λείπει τίποτε, δεν έχει τον πόθο εκείνου, το οποίο δεν φαντάζεται πως του χρειάζεται…

Πλάτωνος Συμπόσιο

Το πρώτο σκαλί

Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μιά μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυό χρόνια πέρασαν που γράφω
κ’ ένα ειδύλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Αλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
και απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ αναιβώ ο δυστυχισμένος».
Ειπ’ ο Θεόκριτος· «Αυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα».

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Λόγια …

Να κρατήσεις το πρώτο στάδιο του έρωτα με τον αγαπημένο σου στα ύψη. Να τον κρύψεις μέσα σου εκεί που δεν μπορεί κανείς να τον αγγίξει, να ‘χεις να θυμάσαι στα μετέπειτα χρόνια. Τότε μόνο, αν τύχει κάτι, θα μπορέσεις ν’ αντέξεις και να συγχωρέσεις. Μονάχα αν έχεις να θυμάσαι. Λυπάμαι αν σε πίκρανα, αλλά καλύτερα να γνωρίζεις, παρά να παραμυθιάζεσαι πως ο έρωτας είναι αιώνιος. Αν το πιστέψεις θα βρεθείς απροετοίμαστη. Ξέρω ότι με αμφισβητείς. Έτσι γίνεται. Έως ότου νοιώσεις ικανή ν’ αφουγκράζεσαι τα μηνύματα του εαυτού σου. Αυτό μονάχα η ζωή θα στο διδάξει.

Προτροπές ζωής

Τι υπαινίσσεσαι? Πως είσαι έτοιμη για αυτοκτονία? Μην ακούω βλακείες. Απογοητευμένη, το δέχομαι, μα να ξέρεις πως:

Ø      Η ζωή είναι ωραία.

Ø      Έχε πίστη στον εαυτό σου.

Ø      Μην τον υποτιμάς.

Ø      Αξιοποίησε τις δυνατότητές σου.

Ø      Το καλύτερο φάρμακο σε παρόμοιες περιπτώσεις είναι η δράση.

Ø       Ασχολήσου με άλλους τομείς της ζωής σου.

Ø      Να ξέρεις πως όλα επουλώνονται και αναδημιουργούνται, εκείνο όμως που περνάει χωρίς επιστροφή είναι ο χρόνος.

 Κάποια μέρα θ’ ανακαλύψεις πως έχεις ξεχαστεί σε άλλα κανάλια και ό,τι σε πόνεσε θα είναι μονάχα ένα μακρινό παρελθόν.

Απαιτήσεις …

Ο άνθρωπος με αρετή είναι απαιτητικός με τον εαυτό του,
 ενώ ο μικρός άνθρωπος είναι απαιτητικός με τους άλλους.