Η ανάσα

Ποτέ δεν θα μάθεις τι ήσουν για μένα
και ας ήσουν ένας ήλιος στον δρόμο μου.
 Ποτέ δεν θα μάθεις πως ήσουν το τραγούδι μου
και ας τραγουδούσα μόνο για σένα.
Ποτέ δεν θα μάθεις, ότι πίσω από τα δάκρυα μου
κρυβόταν κάθε ελπίδα και ότι εσύ ήσουν το δάκρυ μου,
 μια άφθαστη ελπίδα, η ηλιαχτίδα στην καταιγίδα της ζωής μου…
 Δεν θα το μάθεις.
Μπορεί να ήσουν ότι πιο όμορφο ,
 μα θα κρύψω τα λόγια μου πίσω απ’ τα χείλη μου
και δεν θα το μάθεις.
Και αν οι λέξεις χωρίς να το θέλω ξεφύγουν,
θα τις ψυθυρίσω τόσο σιγά, που δεν θα τις ακούσεις.
Θα ξέρεις πως ήσουν μια απλή γνωριμία και ας ήσουν για μένα … !!!

Published in: on 29, Ιουνίου, 2007 at 12:15  3 Σχόλια  

The URI to TrackBack this entry is: https://didymina.wordpress.com/2007/06/29/%ce%97-%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%ce%b1/trackback/

RSS feed for comments on this post.

3 ΣχόλιαΣχολιάστε

  1. Μπορεί και να το έμαθε…που ξέρεις ;

  2. Και μετά εσύ μπορεί να τρομάξεις…αλλά δεν πρέπει….δεν πρέπει…δεν θα σου κάνει κακό…..είμαι σίγουρη

  3. Είσαι ότι πιο όμορφο υπάρχει στο κόσμο για μένα
    είσαι ο ήλιος στο δρόμο μου κάθε μέρα
    είσαι η ελπίδα μου για μια καινούρια μέρα
    είσαι το όνειρο τα βράδια μου τα ονειρεμένα
    όλα είσαι για μένα


Σχολιάστε