Προτροπές ζωής ΙΙ

š›

Ø      Μην προσπερνάς τα πράγματα, πόσο μάλλον τη φύση, γιατί έτσι προσπερνάς τον εαυτό σου

Ø      Μη γίνεις ακόλουθος της ταχύτητας της εποχής σου. Σε εκτοξεύει μακριά, αλλά χάνεις το παρόν, χάνεις αυτό που ζεις πραγματικά.

Ø      Όλη η φύση θέλει κάτι να σου πει. Μην την αγνοείς.

Ø      Θ’ αντιμετωπίσεις δυσκολίες στη ζωή σου, μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα.

Ø      Καθένας μας θα φτάσει μόνος του σε ορισμένες βουνοκορφές.

Ø      Στη ζωή όλα έρχονται με σκοπό να μας διδάξουν. Τίποτα δε γίνεται τυχαία

Ø      Να γίνεις ικανός να μη βλέπεις μόνο όσο βλέπουν οι άλλοι , αλλά να βλέπεις διαφορετικά.

Ø      Όλες οι καταστάσεις που ζει ένα άτομο έχουν αξία, αν χρησιμοποιηθούν για την εξέλιξη της ψυχής.

Ø      Είμαστε αθάνατες ψυχές στη διαδικασία της εξέλιξης. Ο άνθρωπος είναι θνητός, όχι όμως και η ψυχή του.

Ø      Μόνο μέσα από κόπο και μόχθο αντλεί κάποιος σοφία.

Ø      Το ταξίδι του πνεύματος βρίσκεται μέσα στον καθένα, αρκεί να ‘ναι δεκτικός και να το αναγνωρίσει κι έπειτα να δουλέψει για το καλύτερο.

Ø      Δεν έρχεται η ανταμοιβή χωρίς υπομονή κι επιμονή.

Ø      Πρέπει να παρατηρείς για να διορθώνεις.

«Το Άλλο Εγώ»

Κάθισε σ’ ένα παγκάκι και σκέφτηκε ότι μπορεί κι εκείνος να τη χρειαζόταν, κι εκείνη να είχε κάνει λάθος. Μέμφθηκε τον εαυτό της για την επιθετικότητα που έδειξε στον άντρα που μέχρι πριν λίγα εικοσιτετράωρα έλεγε λόγια αγάπης. Έδειχνε κακή προσαρμογή, σ΄ένα θέμα που χρειάζεται εμβάθυνση και όχι επιπόλαιη μεταχείριση. Νευρίασε με τον εαυτό της , όταν θυμήθηκε πως έκλεισε βιαστικά την πόρτα κι έφυγε, βασιζόμενη στα δικά της και μόνο συμπεράσματα.
Δειλία και μόνο τη χαρακτήρισε με πιο ώριμη σκέψη. Το παραδεχόταν. Προτίμησε την προσωπική της ασφάλεια, παρά να διακινδυνεύσει μια ανοικτή κουβέντα. Λειτούργησε σαν να ήθελε να διασφαλίσει τη σιγουριά της σχέσης τους, αγνοώντας ότι είχε ακούσει από ‘ κείνον. Μα το «άλλο  εγώ» δεν την άφηνε σε ησυχία. Την συμβούλευσε να αντιμετωπίσει τη κατάσταση, όπως κι αν είχε, ακόμα κι αν προμηνυόταν ριζική αλλαγή, ακόμα κι αν επρόκειτο για τη διακοπή της.
Πως μπερδεύτηκε ανάμεσα στη δελεαστική αδράνεια και στη δραστηριότητα? Ποτέ της δεν υπήρξε νωθρή. Ήταν η πρώτη φορά που φοβήθηκε. Το ομολόγησε τώρα, τουλάχιστον στον εαυτό της. Σε τελική ανάλυση , δε δήλωσε ατρόμητη, είχε όμως όλο το σθένος να το παλέψει. Έχασε μια μάχη στον αγώνα της για την ευτυχία τη δική της αλλά και τη δική του … όμως δεν έχασε το πόλεμο.
Δε θ’ άφηνε τους φόβους της να τη στραγγαλίσουν, επειδή , αν αποδεικνύονταν λανθασμένοι, θα ‘χε ενοχές για μια ζωή. Όχι. Προτίμησε τη γνώση απ’ την άγνοια. Δε θα χρονοτριβούσε χαμένη μέσα στην αβεβαιότητα. Προτίμησε την ευτυχία από την απόγνωση

Ψίχουλα

Εγκατέλειψε την ασχήμια της τσιμεντούπολης , με μια δρασκελιά προς το χωματόδρομο. Ένα σμήνος από πουλιά την υποδέχτηκαν με το ξαφνικό πέταγμά τους. Φτεροκοπούσαν γύρω της με θόρυβο και κάνοντας ελιγμούς προσγειώνονταν στα πόδια της. Με λίγα τρίμματα μπισκότου ήταν ευτυχισμένα. Τόσο λίγα ζητούσαν από τη σύντομη ζωή τους. Έριχνε συνέχεια κι αυτά την ακολουθούσαν. Ένα, το πιο τολμηρό, ανέβηκε στο χέρι της. Δεν ήξερε αν ήταν το πρώτο που τάισε. Όποιο και να ’ταν το καλωσόρισε. Το άφησε να τρώει ανενόχλητο μέσα απ’ το πακέτο. Έτρωγε κι έριχνε αστείες ματιές, μια σ’ εκείνη και μια στα υπόλοιπα. Άραγε ήθελε να της πει πόσο απλή είναι η ζωή, ενώ εκείνη την έκανε περίπλοκη? Ή μήπως την παρότρυνε για να την πείσει πως τίποτα στη ζωή δε μένει άλυτο? Απόδειξη εκείνη η ίδια, που τους έδινε τροφή την ώρα που την είχαν ανάγκη.

Κουβεντιάζοντας ΙΙ

– Σήμερα δεν είσαι στα κέφια σου. Σε βλέπω, χαλάστηκες. Μα, πάρ’το ανάλαφρα. Άσ’ τους να χτυπιούνται. Μια ζωή την έχουμε, γιατί να τη σπαταλάμε με ξένες έγνοιες?
– Ξένη έγνοια είναι? Δε σ’ ακουμπάει καθόλου εσένα?
– Είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ότι θέλει, να γεμίζει με τις καλές ή κακές συνέπειες της πίστης του. Δε θα κάτσω να εξημερώσω το ιερό φίδι της Κουανταλίνι, ούτε να γίνω πειραματόζωο. Κοίτα μη σε δω να κάνεις την ακρίδα ή τη σαύρα! Κρατάω ότι μου έμαθε η μαμά μου και ησυχάζω.
– Ότι σού ‘λεγαν όταν ήσουν μικρή, τώρα που μεγάλωσες δεν πρέπει να το επανεξετάσεις, για να έχεις την προσωπική σου άποψη?
– Αυτά τα παλαβά μου λένε όσοι με πλησιάζουν. Ότι και να ρωτήσω , θα ερμηνευτεί διαφορετικά, ανάλογα με το σε ποιόν απευθύνομαι. Άλλα θα νομίσει ένας επιστήμονας, άλλα ένας χριστιανός, άλλα ένας μωαμεθανός και τόσοι άλλοι. Προσαρμόζουν τα γεγονότα στη θεωρία τους και μ΄αφήνουν εμένα να αναρωτιέμαι ποιοι είναι οι υποκριτές.
Οι ενδόμυχες σκέψεις έστηναν χορό στο μυαλό της. Αξιοθαύμαστη έβρισκε αυτή τη κωμική προσέγγιση, ακόμα και στα πιο σοβαρά θέματα, ενώ ένα άλλο άτομο σε αντίστοιχη περίπτωση, θα ήταν γεμάτο θλίψη. Εκείνη με τον τρόπο της , της έμαθε, πως ένα θέμα πρέπει να φωτίζεται και από άλλες γωνίες, οι οποίες ως τότε ήταν σκοτεινές γι εκείνη και δεν είχε ανακαλύψει το μεγαλείο τους.

Κουβεντιάζοντας …

– Κάτι σοβαρό σε απασχολεί. Θέλεις να μου πεις?
– Όχι!
– Ίσως σε βοηθήσει …
– Δε βοηθάει η κουβέντα. Απεναντίας με χειροτερεύει , όταν ακούν τ΄αυτιά μου από το ίδιο μου το στόμα αυτά τα πράγματα. Το εμπεδώνω καλύτερα κι αυτό μου κάνει κακό. Σ΄ευχαριστώ πάντως για την προθυμία σου να με βοηθήσεις. Όμως ξέρω πως δεν μπορείς. Ο καθένας καλείται να λύσει ο ίδιος το πρόβλημά του.
– Σύμφωνοι. Αλλά με τη συζήτηση ακούγεται και μια άλλη γνώμη.
– Και τελικά ο καθένας κάνει αυτό που θέλει ο ίδιος.
– Μπορεί. Αλλά τα΄χει ζυγίσει μ΄έναν ακόμη τρόπο, συμπεριλαμβανομένης μιας ακόμη γνώμης. Το λιγότερο, μπορεί να χαλαρώσει και να αντιμετωπίσει τα πράγματα πιο ξεκάθαρα.

Αυτογνωσία

Εμείς καθορίζουμε το μέλλον μας, με τον τρόπο που σκεφτόμαστε , αλλά και που ενεργούμε. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην εγωιστική στάση μας απέναντι στους άλλους. Επιρροές δεχόμαστε, ναι , αλλά και στέλνουμε. Δεν έχει ποτέ αποτέλεσμα μια πράξη αν δεν συντονιστεί με κάποιου άλλου.
Σιωπήστε κι ακούστε τον εσωτερικό σας εαυτό!! Αν το κάνετε ξανά και ξανά, θα εκπαιδευτείτε σ΄αυτό. Όταν είστε μόνες, αλλά και όταν βρίσκεστε οπουδήποτε. Όσο πιο βαθειά θα κατεβαίνετε στη συνείδησή σας, τόσο πιο ξεκάθαρα θα ακούτε τα μηνύματα. Θα διακρίνετε σημάδια που τώρα δεν αντιλαμβάνεστε, όμως το εσωτερικό μέρος σας ξέρει. Αν μπορεί ο καθένας να καταλάβει που τον οδηγούν, αν είναι ικανός να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα, τότε θα μπορέσει να πορευτεί τη πορεία της ζωής που έχει ταχθεί να ζήσει. Ανιχνεύστε σωστά!
Κάθε μέρα προστίθεται και ένα μόριο γνώσης. Να μαθαίνετε από τον εαυτό σας. Να έχετε αυτοκυριαρχία και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σας. Να ελέγχετε πρώτα τον εαυτό σας, για να βρείτε τον τρόπο να διαμορφώσετε ή ακόμα και να επιλέξετε το περιβάλλον σας. Εάν έχετε κατανοήσει πως οι καταστάσεις είναι προβλέψιμες, τότε θα είστε προετοιμασμένες για οτιδήποτε.
– Όλα αυτά τα όμορφα, κατά τ΄άλλα, λόγια, μου ακούγονται λίγο φιλοσοφικά και δύσκολα πραγματοποιήσιμα.  Πως μπορείς να καταπνίξεις όλα τα συναισθήματα που σε κατακλύζουν , να είσαι υπεράνω, ενώ συγχρόνως να εκπαιδεύεις τον εαυτό σου σε όλα αυτά?
– Είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Πολλοί δεν τα καταφέρνουν και χάνουν τη πρόκληση. Την βλέπουν επιφανειακά, πως είναι κάτι που τους δημιουργεί πρόβλημα, άρα πρέπει να ελευθερωθούν από ό,τι το δημιούργησε. Ενώ παραμένοντας και ανιχνεύοντας τις αιτίες, εξελισσόμαστε ως προσωπικότητες.

Συγχώρεση …

Φρόντισε περισσότερο τον εαυτό σου. Δεν θα βγει τίποτα αν αλλάξεις εξωτερικά, ακόμα και ολοκληρωτικά. Η ψυχοσύνθεσή σου έχει σημασία. Ή συμβιβάζεσαι με την έως τώρα διαμορφωμένη κατάσταση ή κάνε μια κάθετη τομή και άλλαξέ τα όλα.
Αν σου ζητούσα να ζωγραφίσεις κάτι, σίγουρα θα σχημάτιζες ένα μαχαιράκι, σαν αυτό που γυρίζει στη καρδιά σου και σε πονά αφάνταστα. Αυτό το εργαλείο μπορεί εύκολα να σκοτώσει και να αποκτήσει εξουσία. Μπορεί και να στραφεί εναντίον όλων όσοι σε αμφισβητούν ή σου έδωσαν πισώπλατα  χτυπήματα. Είναι μικρό, ώστε να εμφανίζεται όταν κανείς δεν το περιμένει, πόσο μάλλον όταν δεν ξέρει πως το κατέχεις. Το ξέρεις μόνο εσύ. Γι αυτό πρέπει να είσαι προσεκτική στο χειρισμό του. Δεν είσαι εσύ αυτή που θα αφαιρέσει μια ζωή. Μιλώ αλληγορικά. Δεν αφαιρείται μια ζωή μόνο με αιματοκύλισμα του φυσικού σώματος, μπορεί να γίνει και στο ψυχικό μέρος μας. Μα αν δεν συγχωρέσεις και προτιμήσεις την εκδίκηση, στο τέλος μια παρόμοια μοίρα θα στραφεί εναντίον σου.
–   Εγώ θα πρέπει να υφίσταμαι, να συγχωρώ, να ανεβαίνουν οι άλλοι πάνω στο κεφάλι μου κι εγώ να το υπομένω? Μόνο ανόητη θα μπορούσε τότε να με χαρακτηρίσει κάποιος.
–   Μπερδεύτηκες! Πρέπει να γίνω πιο ξεκάθαρη για να καταλαγιάσει ο θυμός της ψυχής σου. Υπάρχει ο χρυσός κανόνας που ισχύει για όλους όσους διακονούν στο ναό της μνημοσύνης. Ο ανόητος ούτε συγχωρεί , ούτε λησμονεί. Ο σοφός όμως συγχωρεί αλλά δε λησμονεί.
–   Τι θα ωφελήσει να συγχωρέσεις αφού δεν θα έχεις λησμονήσει?
–   Αμνησία να πάθεις δεν γίνεται. Όμως ανάλογα με το πώς θα χειριστείς την κατάσταση, θα έχεις να λάβεις ή να δώσεις.
–   Που? Τι μου λες? Δεν καταλαβαίνω!
–   Πρέπει να θυμάσαι πως με το μαχαίρι μπορείς και να κόψεις γόρδιους δεσμούς, τους οποίους οι άλλοι προσπαθούν να λύσουν, και το μόνο που καταφέρνουν είναι να μπλέκονται πιο πολύ. Εσένα η καρδιά σου γράφει ευλογία και τρυφερότητα. Παρ’ όλο που το κρατάς εσύ, δεν είσαι ικανή να το χρησιμοποιήσεις. Πίστεψέ με! Θα πρέπει να γυρίσεις πολλές ζωές πίσω, για να είσαι εσύ αυτή που θα έκανε τους άλλους να πονούν
–   Και τι μου ζητάς? Να πονάω μόνο εγώ?
–   Δε σου είπα να υπομένεις στωικά, αλλά να μάθεις να συγχωρείς, ακόμα και τον εαυτό σου. Τότε μονάχα δε θα πονάς. Η διαδικασία της συγχώρεσης είναι χρονοβόρα. Αλλά όταν ολοκληρωθεί , θα έχεις γίνει σοφότερη. Ο σοφός αγαπάει τους πάντες. Έχει τη γνώση να κατανοεί ότι δεν μπορεί να μισεί κάποιον για οποιοδήποτε λόγο. Άλλωστε, ψάξε καλύτερα τον εαυτό σου. Εσύ δε φταις πουθενά? Μόνο εσύ είσαι εκείνη που έχει δίκαιο?

Σχήματα

– Σχημάτισε ότι θέλεις
Η γυναίκα περιεργάστηκε αυτό που με σχολαστική λεπτομέρεια σχημάτισα στο χαρτί. Ένας κεραυνός έκανε την εμφάνισή του στο άγραφο χαρτί, δίπλα του κάθετες γραμμές και δεξιά ένα φτερό.
– Έκρηξη ! πρόσεχε πολύ το βίαιο ξέσπασμά σου στο απρόβλεπτο γεγονός που αντιμετώπισες. Μην βγεις από τα όριά σου. Η λύση θα ‘ρθει εξ ουρανού.  Εσύ γράφεις τη δική σου ιστορία, όπως και ο καθένας. Όλοι καταθέτουμε στην τράπεζα της Υπερδύναμης και άλλοι μας κρίνουν. Εσύ μην γίνεις κριτής! Μην χάσεις την ευκαιρία ν’ ανέβεις καρμική βαθμίδα. Τώρα είναι η ευνοϊκή περίσταση. Άλλωστε τώρα βιώνεις πράγματα που σου φαίνονται ανυπέρβλητα. Αύριο μεθαύριο όμως θα έχουν μια άλλη δυναμική …μπορεί τώρα να μην το αντιλαμβάνεσαι , αλλά , οι αιχμηρές καταστάσεις σ’ έκοψαν σε πολυεδρικά μικρά κομματάκια. Πίστεψέ με, θα βρεις τον τρόπο να τα συνδέσεις και να φτιάξεις τη γυναίκα που ξέρεις ότι είσαι. Μην παρασυρθείς! Μην δείξεις ανωριμότητα! Τα συναισθήματά σου συνεχώς θα εναλλάσσονται. Το φτερό που σχημάτισες σε σώζει. Μόνη σου θα βρεις λύσεις και η ψυχή σου θα βγει αγνή. Μόνο πρόσεξε την καρδιά σου. Δεν πρέπει να ζυγίζει περισσότερο από ένα φτερό. Σκέψου. Σκέψου πολύ. Δεν χρειάζεται πάντα κόστος για να πετύχουμε άτι, αλλά ο σωστός τρόπος. Παραδέξου πως τρομάζεις τους γύρω σου. Δεν τους αφήνεις να ανοιχτούν εύκολα.
– Εσένα σε τρόμαξα?
– Όχι, γιατί δεν μπορείς. Υπάρχουν άλλοι με πιο λεπτεπίλεπτους τρόπους, οι οποίοι δεν μπορούν να αντέξουν ένα εκρηκτικό άτομο όπως είσαι εσύ.
– Δεν εκφράζω ούτε τα μισά απ’ όσα νοιώθω !!
– Σκέψου και να τα εξέφραζες. Δεν θα είχες κανέναν δίπλα σου. Κανείς δεν θέλει έναν αυστηρό κριτή. Μάθε πως η μια μέρα είναι τελείως διαφορετική από την άλλη. Δεν κρύβει καμία παρόμοια κίνηση μ’ αυτές της προηγούμενης, ακόμα και οι καθημερινές φυσικές μας ανάγκες, από τον τρόπο που πίνεις τον καφέ σου ή το πώς γέρνεις να κοιμηθείς. Πρόσεξε πολύ πριν μιλήσεις. Να λες ένα μόνο πράγμα, αλλά να μετράς πολλά. Δεν μπορεί ο άλλος να δεχτεί μόνο τα δικά σου θέλω.

Κατανομή

Πολλούς αιώνες πριν όταν η γη ήταν νέα, στον πλανήτή ζούσε μόνο ένας λαός. Κυβερνούσε αυτόν το λαό ένας βασιλιάς το όνομα του οποίου ο καιρός δεν διατήρησε. Ο βασιλιάς είχε τέσσερα παιδιά, και όταν ήρθε η ώρα να φύγει απ’ αυτόν τον κόσμο τους είπε ότι πρέπει να δώσουν στον λαό την Δικαιοσύνη, την Σοφία, την Καλοσύνη και την Ευτυχία.
Τους είπε:
– Η Αδικία εμφανίζεται γιατί ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τη ζωή με πάθος. Για να γίνει δίκαιος ο άνθρωπος πρέπει ν’ απαλλαχθεί από την εξουσία των αισθημάτων. Πρέπει όλες οι πράξεις του να είναι τέτοιες, σαν ο κόσμος υπάρχει ανεξάρτητα απ’ αυτόν. «Ο κόσμος υπάρχει, ενώ εγώ δεν υπάρχω», μόνο αυτή η αρχή μπορεί να είναι η βάση του δίκαιου ανθρώπου.
Η Ανοησία εμφανίζεται γιατί ο άνθρωπος γνωρίζει ελάχιστα πράματα για το σύμπαν. Όπως είναι αδύνατον με την παλάμη σου να αδειάζεις τη θάλασσα, έτσι είναι αδύνατον να καταλάβεις τη Δημιουργία ολόκληρη. Αυξάνοντας τις «γνώσεις» του ο άνθρωπος πάει απ’ την λιγότερη ανοησία στη μεγαλύτερη. Γι’ αυτό σοφός είναι εκείνος ο άνθρωπος που αναζητάει την Αλήθεια όχι έξω, αλλά μέσα του. «Εγώ υπάρχω, αλλά ο κόσμος δεν υπάρχει», αυτή είναι η αρχή του σοφού.
Η Κακία εμφανίζεται όταν ο άνθρωπος αντιτάσσει τον εαυτό του απέναντι στον κόσμο, όταν για εγωιστικούς σκοπούς ανακατεύεται στην φυσική ροή των πραγμάτων και προσπαθεί να την υποτάξει στη βούλησή του. Όσο περισσότερο ο άνθρωπος προσπαθεί να κυριαρχεί πάνω στον κόσμο, τη φύση, τόσο περισσότερο ο κόσμος και η φύση αντιστέκονται, γιατί η βία γεννάει βία και κακία. «Ο κόσμος υπάρχει και εγώ υπάρχω. Εγώ διαλύομαι μέσα σ’ αυτό τον κόσμο» αυτή είναι η αρχή των ανθρώπων που προσπαθούν να επιφέρουν την Καλοσύνη.
Την Δυστυχία γνωρίζει ο άνθρωπος που πάντα θέλει κάτι. Και όσο περισσότερες επιθυμίες έχει τόσο περισσότερο δυστυχισμένος είναι. Και αφού ο άνθρωπος πάντα έχει ανάγκες και εκπληρώνοντας τις επιθυμίες του, το μόνο που κάνει είναι να βαδίζει από τη μικρότερη δυστυχία στη μεγαλύτερη. Ευτυχισμένος είναι μόνο εκείνος ο άνθρωπος που όλος ο κόσμος είναι μέσα του, και εκεί βρίσκει τα πάντα. «Ο κόσμος υπάρχει, υπάρχω και εγώ. Και όλος ο κόσμος χωράει μέσα μου», αυτή είναι η φόρμουλα της Ευτυχίας.
Ο βασιλιάς είπε τις μεγάλες αλήθειες στους κληρονόμους του και πέθανε. Τα παιδιά του αντιλήφθηκαν τις αντιφάσεις των αληθειών και αποφάσισαν να μοιράζουν το λαό της χώρας σε τέσσερα ισόβαθμα μέρη και ο καθένας κυβερνούσε το λαό του με τις δικές του αρχές, προσπαθώντας να ακολουθούν της εντολές του πατέρα τους. Ό ένας έβαλε τον λαό του στον δρόμο προς την Δικαιοσύνη, ο άλλος, προς την Σοφία, το τρίτος, προς την Καλοσύνη, ο τέταρτος, προς την Ευτυχία. Και σαν αποτέλεσμα πάνω στη Γη εμφανίστηκαν τέσσερις λαοί: Δίκαιος, Σοφός, Καλός και Ευτυχισμένος.
Πέρασαν αιώνες και σιγά σιγά οι λαοί ανακατεύτηκαν. Οι Δίκαιοι άνθρωποι καλά ήξεραν τι είναι η δικαιοσύνη, αλλά δεν ήξεραν τι είναι σοφία, καλοσύνη και ευτυχία. Γι’ αυτό οι δίκαιο έφεραν στον κόσμο την ανοησία, την κακία και τη δυστυχία. Και ανάλογα: οι σοφοί άνθρωποι έφεραν στον κόσμο την αδικία, το κακό και τη δυστυχία. Οι καλοί άνθρωποι έφεραν στον κόσμο την αδικία, την ανοησία και τη δυστυχία. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι έφεραν στον κόσμο την αδικία, την ανοησία και το κακό.

Αντρική ανασφάλεια

Η ανασφάλεια ενός άντρα πολλαπλασιάζεται όσο πιο πολλά του παρέχει μια γυναίκα, γιατί έτσι μεγεθύνεται η δική του ανεπάρκεια. Τότε πρέπει να βρει κάποια υποδεέστερή του, για να μπορέσει κι αυτός να νοιώσει αντάξιος, ενισχύοντας τη δική του χαμηλή αυτοεκτίμηση.