– Σ’ τη μαράζωσε τη ζωή σου. Ο,τι κι αν είναι ο άλλος, καλός, κακός, ανάποδος, δεν πρέπει να τον αφήνεις να σου κάνει μίζερη τη ζωή !!
– Γιατί το λές?
– Επειδή, όταν αφήνουμε τέτοια περιθώρια, είμαστε ύποπτοι, κάποιο ηλίθιο αντάλλαγμα ζητάμε για όλα αυτά. Ψυχολογικό? Πρακτικό? Ποιός ξέρει ?
– Ναι, εγω το επέτρεψα να γίνει… Σου βάζει κανείς αλυσίδες αν δεν απλώσεις τα χέρια?
– Τη λυπάμαι …
– Τα θέλει ο κώλος της !
– Εσυ καλά θα κάνεις να κλείσεις το στόμα σου. Τώρα τελευταία δεν κρατάς ούτε τα προσχήματα.
– Δεν οργανώνω το νού μου, Ο,τι μου’ρθει θα πω !
– Αυτό είναι ανωριμότητα.
– Ανωριμότητα θα ήταν αν τα είχα βρει με τον εαυτό μου. Το καζάνι όμως βράζει ακόμα και δεν εχω σκοπό να χαμηλώσω τη φωτιά.
– Αν είναι κάθε φορά να τα βάζεις με την νοοτροπία … θα σε γράψει στα μαύρα κατάστιχα ο άντρα της …
– Εμένα με έχει ρωτήσει που τον έχω γραμμένο??
– Ελα … υπερβολές !!!
– Ακου, δεν μπορώ με το ζόρι να της φορέσω τα μάτια μου. Η ίδια η ζωή τη σπρώχνει για να δει. Πότε της φέρνει το ένα, για να την ταρακουνήσει και πότε το άλλο, χαμπάρι δεν παίρνει.
– Εννοείς οτι δεν είναι τυχαία τα προβλήματά της?
– Βέβαια. Αιτία και αποτέλεσμα είναι όλα, κάτι έχει να μάθει απ΄ολα αυτά. Αν δεν μάθει, μετεξεταστέα θα είναι για την επόμενη ζωή.
– Αν η ζωή είναι αιτία και αποτέλεσμα , όπως λες, δεν πρέπει να στεναχωριέσαι …
– «Συν Αθηνά και χείρα κίνει»
– Έτσι είναι, αλλά , μην ανησυχείς.
– Την αγαπώ, είναι αληθινά καλή. Δεν είναι αδιαπέραστη, η ζωή την έκλεισε …
– Τι να σου πω, εσύ ξέρεις …
– Για δοκίμασε
– Τέλεια !
– Δεν νομίζω να λείπει κάτι …
– Χμ … Νομίζω πως ναι
– Πες μου, τι λείπει ?
– Το φαγητό είναι υπέροχο, η φαντασία όμως, προσθέτει γοητεία.
– Τι εννοείς?
– Λείπει η ατμόσφαιρα !
– Αμάν αυτή η μανία σου !!
– Δεν είναι ωραίο να πετάς έτσι το φαγητό στα πιάτα.
– Κατάλαβα, θέλεις και κηροπήγια
– Αν σου πέταγα στο πιάτο , ενα αφρόντιστο πρωινό, θα το έτρωγες?
– Εσύ γιατί τα βάζεις με τη γιαγιά όταν σου λέει τα ίδια?
– Επειδή, στη δική μου γενιά, κάθε τι πρακτικό, μας το ‘καναν ψυχολογικό και μας έσκισαν …
– Δηλαδή?
– Δηλαδή μας καπέλωσαν με το ζόρι το ρόλο της καλής οικοδέσποινας και δεν προλάβαμε να αγαπήσουμε τη διαδικασία. Άλλες τη μισήσαμε και άλλες τη φορέσαμε καπέλο με το ζόρι.
Εννιά στους δέκα άντρες, όταν λένε «η σύζυγός μου « έχουν την ίδια πόζα : στέρνο φουσκωμένο σαν του πετεινού, και η φωνή στο «μου» ανεβαίνει μια οκτάβα κάνοντας ενα φάλτσο σαματά που κρύβει την ταραχή του οσιομάρτυρα, αλλά , έχει και τον αέρα του πετυχημένου.
Τα μάτια τους ούτε καν βλεφαρίζουν.
Ακίνητα, αετίσια και διερευνητικά καταγράφουν αντιδράσεις.
Αν τύχει να βρίσκεται και ανύπαντρος ή χωρισμένος στη παρέα? Η καλύτερή τους !
Η συμπόνια τους γίνεται τόσο μεγάλη που λίγο θέλουν ν΄αρχίσουν να μοιρολογούν «Όλα τα πουλάκια ζυγά ζυγά, το έρμο το αηδονάκι το μοναχό !!»
– Έτσι είμαι εγω, ενδίδω μόνο αν ο άλλος «ομιλεί την ελληνική»
– Άλλο πάλι και τούτο. Δηλαδή, μ’ όποιον μιλάς την ίδια γλώσσα πας και μαζί του?
– Αυτό που λες είναι μια ζωώδης κατάσταση. Όσοι θέλουν να ‘ναι άνθρωποι, χαρακτηρίζονται απο μεταβλητό δεδομένο.
– Τι εννοείς μ’ αυτό?
– Δεδομένο για μένα, είναι, η προϋπόθεση της ίδιας γλώσσας, μεταβλητό είναι αυτό που ορίζει μέσα μου αν επιτρέπεται ή οχι να το κάνω.
– Και πως ρυθμίζεται αυτό?
– Αν το ψάξεις θα μάθεις πως λειτουργεί.
– Τι πρέπει να διαβάσω για να μάθω?
– Το βιβλίο της ζωής σου !!
– Ελα, άσε τις αηδίες και λέγε !
– Αν ζητάς να μάθεις απο βιβλία , την έκατσες ! Τι είναι ο εαυτός μας ? Το Πυθαγόρειο θεώρημα?
– Και τι να κάνω ?
– Να έχεις επίγνωση, τίποτε άλλο δεν χρειάζεται.
– Άλλο μυστήριο και τούτο ! Καλά λέω πως είσαι για τα σίδερα…
– Λες, ε ?????
–
– Προσπάθησε λίγο ν’ αλλάξεις, θα σου κάνει καλό.
– Δεν σπαταλώ την παραμικρή ενέργεια για να γίνω κάτι άλλο απ’ αυτό που είμαι.
– Αυτό που λές είναι τραγικά εγωιστικό !
– Καλύτερα εγωίστρια και να ξέρω ποιά είμαι, παρά να με ψάχνω ανάμεσα στις μάσκες μου.
– Και σ’ αρέσει να ‘σαι έτσι ?
– Ναι, το προτιμώ γιατί ξέρω ποιά είμαι, κι αν κάτι δεν μ’ αρέσει πάνω μου, θα φύγει μόνο του. Όταν του κρύβομαι πως θα το δω?
– Απο ‘δω με πάει, απο ‘κει με φέρνει, στο τέλος με κάνει ο,τι θέλει.
– Κάπου πρέπει να βάζεις τελεία, και την τελεία την βάζει ο πατέρας στα παιδιά. Η σχέση της μάνας είναι απο τη φύση της διαφορετική.
– Ναι, αλλά, όταν της φωνάζω μου τα χώνεις !
– Οι φωνές και οι απειλές δεν βγάζουν πουθενά. Η τελεία του πατέρα είναι αυστηρότητα που εμπεριέχει φροντίδα. Εσύ ή θα τη μαλώνεις για κοινωνικούς λόγους ή δεν θα της μιλήσεις για να κερδίσεις πόντους στην εκτίμησή της.
– Είναι αλήθειαπως αυτό κάνω…
– Το ξέρω, αλλά, όσο κι αν φαντάζει παράξενο , αν ο πατέρας δεν το κάνει αυτό, τα παιδιά νοιώθουν ανασφάλεια.
– Το ΄χω δει. Κι η μικρή κάνει πολλές φορές τρελλά πράγματα για να τεστάρει το ενδιαφέρον μου.
– Γαμώ τους φόβους μας !!! Δες πως μας μεγάλωσαν. Φόβος για τον εαυτό μας, φόβος για τους άλλους, φόβος για την αποτυχία, φόβος για την επιτυχία, φόβος για τη σοφία, φόβος για το Θεό ! Που διάολο θα πάει αυτό?
– Έτσι είναι οι άνθρωποι φτιαγμένοι, διαφορετικά θα ήταν θεοί !
– Οχι, δεν μπορώ να είμαι ενα κάρο φορτωμένο φόβους !! Πως θα ζήσει ζωή μέσα μου?
– Εντάξει, κι εμένα κατά βάθος δεν μ’αρέσει ο συμβιβασμός, αλλά τι να κάνουμε?
– Ο,τι μού ‘ρθει θα κάνω, και λογαριασμό δεν θα δώσω σε κανένα !!!
Κάπως έτσι περνάμε εμείς οι «φεμινίστριες» (και καλά) τη ζωή μας, και νομίζουμε πως κάνουμε κάτι φοβερό.
Δηλώνουμε ευθαρσώς (σιγά τα ωα !) τις επιθυμίες μας, κάνουμε πράξη ( μη χέσω ) τα καπρίτσια μας πιστεύοντας ( σκατά στα μούτρα μας ) πως έχουμε βγάλει το φόβο του αφέντη απο μέσα μας, ενα φόβο που υποβόσκει αιώνες τώρα σε χιλιάδες γυναικείες ψυχές.
Κι η αθλιότητα στη σχέση βράζει και κανείς δεν τολμά να δηλώσει φανερά τα αισθήματά του, σχέσεις που η ανεντιμότητά τους κορυφώνεται μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο.
– Μπράβο καρδιά μου.
– Μπράβο λέμε στα γαϊδούρια, στους ανθρώπους λέμε ευχαριστώ!
– Ευχαριστώ καρδούλα μου, αλλά μου τσακίζεις τα νεύρα. Σου εχω πει ποτέ οτι είσαι υποχρεωμένη να κάνεις ο,τι κάνεις? Γιατί τα βάζεις μαζί μου?
– Δεν τα βάζω μαζί σου, ούτε νοιώθω υποχρεωμένη να κάνω ο,τι κάνω. Δεν ξέρω, δεν ξέρω τι θέλω. Το μόνο που ξέρω είναι οτι δεν θέλω να ζω άλλο έτσι.
– Πως έτσι ρε παιδί μου?
– Τι θα πει πως έτσι? Θέλω ακεραιότητα στη ζωή μου. Όταν είσαι ακέραιος, είσαι κι έντιμος τόσο με τον εαυτό σου όσο και με τους άλλους.
– Είσαι εντελώς χαζό? Είσαι ακέραιο άτομο !
– Δεν είμαι. Άλλα λέω, άλλα σκέφτομαι και άλλα κάνω !!
– Βουτάς στα βαθιά και θα πονέσεις ! Τι ψάχνεσαι?
– Αυτός ο πόνος κάπου σε πάει…
– Τι να σου πω … Μακάρι ν’αντέξεις…
– Δεν κάνω πίσω !
– Σε κατανοώ, αλλά, ώρες ώρες, με βγάζεις απ’ τη ρότα μου! …
| Αγάπη και Χρόνος… στη Το Νησί Των Συναισθημάτων | |
| www.ishang99.com στη Αποκαλυπτικό Test | |
| www.qmjju.com στη Αποκαλυπτικό Test | |
| baby gates for pools στη Αποκαλυπτικό Test | |
| stay with me στη Αποκαλυπτικό Test | |
| baby gate stairs στη Αποκαλυπτικό Test | |
 | Ανώνυμος στη Αποκαλυπτικό Test |
 | ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ στη Η ανάσα |
| 2ο Νηπιαγωγείο Παιαν… στη Το Νησί Των Συναισθημάτων | |
 | saladimov στη Ψευδαίσθηση Vs Αλήθειας |
Της Χαρας και της λυπης 