Κάθε αλήθεια που έρχεται στο φως, αν δεν τη σεβαστείς και δεν την κάνεις πράξη στη ζωή σου, θα έρθει η στιγμή που θα σε τσακίσει
Μιζέρια ψυχής
– Αν δεν θες στ αλήθεια άλλο να ζεις έτσι, μάλλον την έχεις γλιτώσει!
– Γιατί το λες?
– Το θετικό έρχεται μέσα απο την άρνηση.
– Νομίζω πια πως δεν θέλω άλλο, αυτό είναι ολο…
– Τι ακριβώς θέλεις?
– Δεν ξέρω, είναι όμως κακό να μην ξέρει κανείς τι θέλει …
– Τι λες καλέ ! Το κεφάλι σου νομίζει πως είναι κακό, η άρνησή σου και μόνο, κάπου θα σε βγάλει.
– Λες νάναι έτσι?
– Μάλλον ναι, αν ήταν αλλιώς, θα ζητούσες υποκατάστατα. Μου ξινίζει αυτό, πάω γι άλλο. Δεν θέλω εκείνο, πάω για άλλο. Η μιζέρια της ψυχής σου όμως θάταν πάντα ίδια.
– Να μου λείπει μια τέτοια ζωή !
– Έτσι μπράβο !!!!
Σκοτάδι
Μοναξιά είναι αυτή, δεν πολεμιέται απευθείας.
Είναι σαν το σκοτάδι, πως να τα βάλεις μαζί του? Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βρεις το φως, έτσι που το σκοτάδι να πάψει να υπάρχει.
Το ίδιο ισχύει και με τον έρωτα, για να εγκαταλείψει ο νους τον παλιό, πρέπει νά χει την τόλμη να επενδύσει ψυχή στον καινούριο
Μπαξές της ψυχής
Η ψευδαίσθηση καραδοκεί , κάθε φορά που αποφεύγουμε το πόνο.
Έρωτες κουτσοί, στραβοί, σκονισμένοι μπαίνουν στο πίσω μέρος του νου για να υπάρχουν σε στιγμές κρίσης. Είναι σαν να κρατάμε ενα παλιομοδίτικο ρούχο για να το φορέσουμε σαν φτωχύνουμε.
Παντός είδους σιγουριές έχει ο μπαξές της ψυχής. Λειτουργεί σαν τα πορτοφόλια των ανδρών, που στα ογδόντα τους χρόνια, θα βρεις μέσα κι ενα προφυλακτικό, ή σαν τη γυναικεία τσάντα, που καλού κακού έχει και μια σερβιέτα, είκοσι χρόνια μετά την εμμηνόπαυση.
Έτσι συμβαίνει και με τους παλιούς έρωτες, υπάρχουν στιγμές που τους αγιοποιούμε και τους αποταμιεύουμε για ώρα ανάγκης.
Παλιά συνταγή και δύσπεπτη.
Εκεί που η φλόγα σβήνει, εκεί που το άγνωστο τελειώνει , αρχίζει η τυραννική ανθρωποθυσία εν ονόματι του έρωτα.
Ο έρωτας πεθαίνει με νουθεσίες, ρητορείες κι αποφθέγματα, γιατί κι οι δυο δεν τόλμησαν να δουν κατάματα τον εαυτό τους.
Προπύργιο
Ο Έρωτας δεν είναι κατάσταση όπου μπορούμε έτσι απαίδευτα και τυχαία να μπαινοβγαίνουμε, αλλά ενεργητική επιλογή της καρδιάς, ικανή απο μόνη της να μας ξυπνήσει τα πιο γερά σφαλισμένα συναισθήματα, αρκεί δυο άνθρωποι νάναι αποφασισμένοι να το ζήσουν με εντιμότητα.
Τότε λειτουργεί σαν προπύργιο απο όπου ξεκινάς λίγο λίγο για να γκρεμίσεις το απόρθητο οχυρό σου, καθώς έρχεσαι αντιμέτωπος με τις πιο ευτελείς σκέψεις που διηθούν το μυαλό και τη καρδιά σου
Στυλ
Στην εφηβεία λειτουργεί ο μηχανισμός δράσης και αντίδρασης και είναι υγιές. Είναι η επανάσταση στο ψέμα και την υποκρισία. Αν συνεχιστεί όμως και αργότερα είναι συναισθηματική ανωριμότητα.
– Είσαι συναισθηματικά ανώριμη?
– Γιατί?
– Σέρνεις πάνω σου απο ινδική κελεμπία μέχρι κλασικό ταγεράκι !
– Το στυλ είναι για τους άκαμπτους. Όσο γίνεσαι εύκαμπτος μέσα σου, το έξω σου προσαρμόζεται στις καταστάσεις.
– Συντονίζεσαι μ αυτό που απαιτεί η συγκεκριμένη στιγμή?
– Δίχως τη παραμικρή γκρίνια !
– Κι αν δεν σ αρέσει κάτι?
– Αυτό εχει να κάνει με το καλό ή το κακό σου γούστο. Οχι με το στυλ.
Έρωτας πιστός …
Ο αληθινός έρωτας είναι φύσει και θέσει πιστός, οχι με τη σκληρή έννοια της ιδιοκτησίας, αλλά με τους νόμους της καρδιάς.
Σα βρεις αυτό που αληθινά θέλει η καρδιά σου , με μιας εγκαταλείπεις το εγώ σου και προσχωρείς προς τον άλλο, γίνεσαι ενα με κείνον.
Όλο αυτό δεν είναι απλή υπόθεση.
Ταυτόχρονα σαν να σηματοδοτεί και το τέλος της ευχαρίστησης.
Ταιριαστό
Η αληθινή φύση του ανθρώπου, η καρδιά, αναζητά το ταιριαστό, την ίδια στιγμή είναι σαν να παρεμβαίνει ο νους , πουναι πιο γρήγορος και υπολογιστικός και ψάχνει το βολικό, κατα συνέπεια το αταίριαστο. Ο νους αναγνωρίζει τις αδυναμίες και τα βιώματα και δρα υπολογοστικά. Έτσι καθώς συνεχίζουμε να ζούμε με το αταίριαστο , η καρδιά μας μένει ανεκπλήρωτη, μα σαν περάσουν τα χρόνια και πετάξει κανείς απο πάνω του τους φόβους που τον κρατούν εγκλωβισμένο, τότε νοιώθει νάχει την ανάγκη να ζήσει έστω και για λίγο με το ταιριαστό , βιώνοντας αυτή τη μοναδική πληρότητα.
Το μέλλον …
Το μέλλον δεν σχεδιάζεται
Το μέλλον δεν προβλέπεται
Το μέλλον δεν προκαθορίζεται
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ
Της Χαρας και της λυπης 