Ευτυχισμένη ζωή

Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι έχουν ένα Σχέδιο Ζωής. Έχουν στόχους, οράματα για τα οποία αγωνίζονται. Οι στόχοι τους είναι κίνητρα ζωής ενώ τους ενισχύουν και τις ψυχικές τους αντοχές.

Έχουν ένα κυρίαρχο σχέδιο, αλλά πολλούς εναλλακτικούς στόχους.

Ο ευτυχισμένος άνθρωπος φροντίζει τη σωματική αλλά και τη ψυχική του υγεία. Είναι τα οχήματα για να πετύχει στη ζωή.

Ο υγιής άνθρωπος φροντίζει να καλλιεργεί το πνεύμα του, έχει πνευματικές αναζητήσεις, αξίες, πίστη ιδανικά. Αποφεύγει όμως τους φανατισμούς και τις ακρότητες.

«Το να μιλάς ελευθερώνει», αντιπροσωπεύει τους υγιείς ανθρώπους που μιλάνε για τα προβλήματά τους αλλά και τα εμπιστεύονται σε σημαντικούς γι’ αυτούς ανθρώπους.

Δεν ντρέπονται να απευθυνθούν για συμβουλευτική βοήθεια σε φορείς αρωγής όταν διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν μόνοι τους να βγουν από κάποια αδιέξοδα.

Διασκεδάζουν, παίζουν, κυρίως όμως ψυχαγωγούνται. Μαθαίνουν να μετατρέπουν σε παιχνίδι όλα όσα κάνουν.

Προτιμούν τις ποιοτικές και ήπιες απολαύσεις και αποφεύγουν κάθε είδους εθισμούς.

Χρησιμοποιούν την τεχνολογία, αλλά δεν είναι «κολλημένοι» μ’ αυτή. Προτιμούν δημιουργικούς τρόπους ψυχαγωγίας αλλά και την επαφή.

Κάνουν καλή παρέα και έχουν φίλους. Μοιράζονται στιγμές χαράς, διασκέδασης αλλά και τις κοινές τους ανησυχίες και «ανοίγονται» για τα θέματα που τους απασχολούν.

Ερωτεύονται και φλερτάρουν.

Μετατρέπουν τις αποτυχίες και τις ανησυχίες τους σε πρωτοβουλίες υπεύθυνες για τον εαυτό τους και τους άλλους.

Υπερασπίζονται τον εαυτό τους και δεν αφήνουν να τους κακοποιούν λεκτικά ή και σωματικά.

Εργάζονται με πρόγραμμα και χωρίς ακρότητες. Επειδή δεν κάνουν πάντα αυτό που τους αρέσει, φροντίζουν να τους αρέσει αυτό που κάνουν.

Υποσχέσου στον εαυτό σου

1. Να είσαι τόσο δυνατός, που τίποτα να μην μπορεί να διαταράξει τη γαλήνη του νου σου.
2. Να συζητάς για υγεία, ευτυχία και για το καλό σε κάθε πρόσωπο που συναντάς.
3. Να κάνεις όλους τους φίλους σου να νοιώθουν ότι έχουν κάτι ωραίο μέσα τους.
4. Να βλέπεις το κάθε τι από την ευχάριστη πλευρά του και να επιδιώκεις την πραγματοποίηση των στόχων σου.
5. Να σκέφτεσαι μόνο το άριστο, να επιδιώκεις μόνο το άριστο και να προσδοκάς μόνο το άριστο
6. Να ενθουσιάζεσαι για την επιτυχία των άλλων, όσο ακριβώς ενθουσιάζεσαι για τη δική σου.
7. Να μην επηρεάζεσαι από τα λάθη του παρελθόντος και να επιμένεις στις μεγαλύτερες επιτεύξεις του μέλλοντος.
8. Να έχεις χαρούμενη όψη πάντοτε και να χαρίζεις ένα χαμόγελο σε όσους συναντάς.
9. Να αφιερώνεις τόσο πολύ χρόνο για την καλυτέρευση του εαυτού σου, ώστε να μη σου μένει καθόλου χρόνος για να επικρίνεις τους άλλους.
10. Να μην σε ανησυχούν τα μικροπράγματα. Να είσαι ανώτερος στο θυμό σου, πολύ δυνατός στο φόβο και πολύ ευτυχής, ώστε να μην επιτρέπεις στις δυσκολίες να σταθούν εμπόδιο στη πορεία σου.

Δωρεάν παραστάσεις

 

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009   (Πηγή: Citypress)

 

Tο Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου σε συνεργασία με πολλά θέατρα και θιάσους στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην υπόλοιπη περιφέρεια γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου προσφέροντας παραστάσεις με δωρεάν παραχώρηση θέσεων για το κοινό για την Παρασκευή 27 Μαρτίου2009, αλλά και το Σαββατοκύριακο. Για κρατήσεις θα απευθύνεστε απευθείας στα ταμεία των θεάτρων μόνο τη συγκεκριμένη ημερομηνία της παράστασης και τις ώρες λειτουργίας τους. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

 

 

ΑΘΗΝΑ

◗ «104 Κέντρο Λόγου & Τέχνης». «Ο Κύριος Επισκοπάκης», 210 3826185.

◗ «Altera Pars». «Ο Φάκελος», 210 3410011.

◗ «Architecture Rock Club». «Ποιος έφαγε το μήλο τελικά;», 210 7472472. Οι δωρεάν θέσεις θα διατεθούν το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009.

◗ «Art House Theatre Club». «Ο Έλβις ζει», 210 8839657.

◗ «Bios». «A Guide to Getting Lost», 210 3425335.

◗ «Coronet». «Νοσφεράτου Διδόντικους 3», 210 7012123. Οι δωρεάν θέσεις θα διατεθούν τη Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009.

◗ «ΟBI uptown». «Disco Lives», 210 8839657.

◗ «Trickytrickart». «Νύχτες Κωμωδίας», 210 3311009.

◗ Αθηνά. «Το Δώρο», 210 8237330 & 2108238698. Οι δωρεάν θέσεις θα διατεθούν την Πέμπτη 26, την Παρασκευή 27 και το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009.

◗ «Αλίκη». «Δύο τρελοί τρελοί παραγωγοί», 210 3210021.

◗ «Αλκυονίς». «Ο Έμπορος της Βενετίας», 210 8815402.

◗ «Άλφα». «Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν», 210 5238742

◗ «Αμφι-Θέατρο – Σκηνή Λήδα Τασοπούλου». «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» 2103233644.

◗ «Αντιθέατρο Μαρίας Ξενουδάκη». «Ο Ακατονόμαστος», 210 8661168.

◗ «ΑπλάΚαφέ». «Δεν θα μείνω πολύ», 6936 621391.

◗ «Απλό Θέατρο». «Ανάσα ζωής», 210 9229605.

◗ «Αργώ Studio. «Pinter’s People», 210 5201684.

◗ «Aττις». «Mademoiselle Julie», 210 5226260.

◗ «Αυλαία». «Πώς να τα φτιάξετε με τη γυναίκα σας», 210 4522332.

◗ «Βαφείο». «Για κανέναν πάνω δεν είναι εύκολα κάτω», 210 3425637.

◗ «Βεάκη – ΔΗΠΕΘΕ Β. Αιγαίου». «Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος Δράκος», 2105223522.

◗ «Γκαράζ». «Οντισιόν». 210 4914901. Οι δωρεάν θέσεις θα διατεθούν την Κυριακή 29 Μαρτίου 2009.

◗ Εθνικό, «Κοτοπούλη-Rex». «Το ημερολόγιο ενός απατεώνα», 210 3305074 & 2103301881.

◗ Εθνικό, Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος». «Φάουστ», 213 0324848.

◗ Εθνικό, «Πειραιώς 260». «Τιτανικός», 210 4838739 & 210 4838736.

◗ Εθνικό, «Πειραιώς 260». «Ο κλήρος του μεσημεριού», 210 4838739 & 210 4838736.

◗ Εθνικό, «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας». «Ο χορός της μοναχικής καρδιάς», 210 3455020.

◗ «Ειλισσός – Μικροχώρος Τέχνης». «Το υπόγειο», 210 9214248.

◗ «Εμπορικόν». «Φουρκέτα», 210 3211750.

◗ «Επί Κολωνώ – Κεντρική Σκηνή». «Ρότβαϊλερ», 210 5138067.

◗ «Επί Κολωνώ – Φουαγιέ». «Ρέκβιεμ», 210 5138067.

◗ «Ζίνα» (πρώην κινηματογράφος)». «Ο θάνατος του εμποράκου», 210 6424414.

◗ « Ήβη». «Στις κουζίνες», 210 3215127 & 210 3216382.

◗ «Θέατρο (του) Ήλιου – Ομάδα Abovo». «Μαμά Ελλάδα2», 210 3231591.

◗ «Θεατρική Σκηνή». «Τρεις πάνω στην κούνια», 210 2236890.

◗ «Θησείο, Ένα θέατρο για τις Τέχνες». «Βίοι Αγίων», 210 3255444. Οι δωρεάν θέσεις θα διατεθούν την Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009.

◗ «Κορύβαντες». «Ηρόστρατος», 210 9718590. Οι δωρεάν θέσεις θα διατεθούν το Σάββατο 28 και την Κυριακή 29 Μαρτίου 2009.

◗ «Κάππα». «Του νεκρού αδερφού» (φωτό), 210 8237401. Είκοσι προσκλήσεις για σήμερα.

◗ «Θέατρο Κούκλας». «Οι Αδέσποτοι», 210 8323714. Οι δωρεάν θέσεις θα διατεθούν το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009.

◗ «Μικρό Παλλάς». «Από μακριά», 210 3210025.

◗ «Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη». «Αμερικανός στο κεφάλι», 210 8253489.

◗ «Παραμυθίας». «Αι Δύο Μονόλογοι», 210 9345378 & 210 940038.

◗ «Πρόβα». «Δράκαινα», 210 8818326, 210 8818117.

◗ «Πρώην Κρατητήρια της Γκεστάπο». «Στη σωφρονιστική αποικία», 210 3318936 & 6942 841714.

◗ «Ρεσιτάλ». «Η μουσική παίζει θέατρο», 210 4177702.

◗ «Στούντιο Εξ Αρχής». «Είμαι χάλια», 210 3822661.

◗ «Συνεργείο». «Νεκροί Ταξιδιώτες», 6981 802544.

◗ «Τόπος Αλλού». «Ζορζ Νταντέν», 210 8656004.

◗ «Φούρνος – Ομάδα Πλεύσις». «Ακίνητοι ταξιδιώτες», 210 6460748.

◗ «Χώρα – Κεντρική Σκηνή Νέα Χώρα». «Eldorado», 210 8673945.

◗ «Χώρα – Σκηνή Μικρή Χώρα». «Χοντροί άντρες με φούστες», 210 8673945.

Άκουσον άκουσον …

ΔΙΔΥΜΟΙ Ισχύει από 26/3 – 01/4

Ενώ το σώμα σου θέλει «γιαχαμπίμπι» και η ψυχή σου μ’ ένα «γιαλελέλι» ξεχνιέται, τελευταία στιγμή το παίζεις «δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα». Ακόμα πάντως κι αν δεν ξέρεις τι σημαίνουν οι παραπάνω αραβικές λέξεις, το αίσθημα το ξέρεις πολύ καλά: από τη μια θέλεις όσο τίποτα να κυλιστείς στα σεντόνια της ηδονής και από την άλλη τη κρίσιμη στιγμή λες « παιδιά εγώ δεν ξέρω, είμαι από χωριό». Δεν είναι κομματάκι άδικο για σένα να τα γκρεμίσεις όλα χωρίς σοβαρό λόγο? Επωφελήσου από τον Ερμή στο Κριό, βγες, διασκέδασε και μη σκέφτεσαι πολύ… Αν τώρα πονάει το δοντάκι σου (που πονάει) λίγη ξυλοκαίνη θα σε βοηθούσε. Και όταν λέμε να μουδιάσεις, δεν εννοούμε να επιστρέψεις σε καταστάσεις του παρελθόντος μόνο και μόνο για να πονέσεις με το ίδιο τίμημα. Είπαμε, μπορείς να γίνεις πολύ Δίδυμος, αλλά απόφυγέ το …

Ένα μεγάλο κομμάτι σου, παρά την πίεση του Κρόνου να σε γειώσει εντελώς, διατηρεί το πάθος του, είναι γεμάτο με δημιουργικές επιθυμίες και καίγεται να αποδείξει σε όλους ότι παραμένεις μια ιδιοφυΐα. Τι σχέση έχεις εσύ με όλα τα ψώνια που προβάλλονται δεξιά κι αριστερά ως επιτυχημένοι; Είναι δυνατόν, με τόσες καινοτόμες ιδέες, με τόσες λύσεις και με τέτοια διάθεση να κάνεις πράξη κάθε σκέψη σου, να σε φρενάρουν, επειδή δεν μπορούν να σε καταλάβουν ή να τρέξουν με τους ρυθμούς σου; Είναι τέτοιο το ξενέρωμα που σου προκαλούν όσοι μπορούν να επηρεάσουν την καριέρα σου, που θα ήθελες να απομακρυνθείς από το θορυβώδη κόσμο της μετριότητας και της παράνοιας. Ούτε να το σκέφτεσαι. Είσαι μέσα στο κλουβί με τα άγρια ζώα και πρέπει να επιβιώσεις.

Σκέφτεσαι και ξανασκέφτεσαι μια συγκεκριμένη σχέση και δεν νιώθεις ικανοποίηση με τα αποτελέσματα των επεξεργασιών σου. Και είναι λογικό. Η Αφροδίτη είναι ανάδρομη και το σημαντικότερο και χρησιμότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις αυτή την περίοδο είναι να παρατηρείς και να επεξεργάζεσαι – έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να βιάζεσαι. Η ανάδρομη Αφροδίτη έχει και άλλο ένα καλό: αποκαλύπτει μυστικά, άλλοτε θετικά, άλλοτε όχι και τόσο. Το αποτέλεσμα όμως είναι πάντα θετικό γιατί, ξέροντας την αλήθεια, βλέπεις την πραγματικότητα ως έχει και όχι όπως θα ήθελες εσύ να είναι. Πάντως, εκεί που πρέπει να δώσεις φουλ την προσοχή σου είναι στα επαγγελματικά. Προσφέρονται νέες ευκαιρίες και ανοίγονται νέες προοπτικές και έχεις και έναν Άρη στον οίκο της καριέρας σου, ο οποίος σε «σπιντάρει» σε υπερβολικό βαθμό. Δώσ’ τα όλα εκεί προς το παρόν.

 

 

Υ.Γ. 1.    Μάχη σφοδρή, τι να κρατήσω, τι να πετάξω.   Βοήθεια συχωριανοί !!!!!

Υ.Γ. 2.  Αν δεν το ρίξω στη τρελή … φωτιά στα μπατζάκια μου.

Υ.Γ. 3.  Το παρόν Blog βρίσκεται σε φάση «αφασίας»

Μεταξύ σοβαρού κι αστείου

Χθες βράδυ, καθόμασταν με τη γυναίκα μου στο τραπέζι, κι όπως βλέπαμε τις βραδινές ειδήσεις για ένα θέμα ευθανασίας που προέκυψε πρόσφατα στην Ιταλία, με μια κοπέλα, αρχίσαμε να μιλάμε για την ευθανασία.

Στο θέμα της επιλογής μεταξύ ζωής και θανάτου της είπα:
« Μην μ’ αφήσεις ποτέ να ζω σα φυτό και σ’ αυτή την απαίσια κατάσταση, να εξαρτώμαι από μια μηχανή και να ταΐζομαι από το υγρό μιας μπουκάλας. Εάν με δεις σε τέτοια κατάσταση, αποσύνδεσε άμεσα τα μηχανήματα που με κρατούν στη ζωή.»

Η γυναίκα μου σηκώθηκε από το τραπέζι, τράβηξε τη πρίζα από την τηλεόραση, έσβησε τον υπολογιστή και πέταξε τη μπύρα που κρατούσα στο χέρι στα σκουπίδια.

 

 

Υ.Γ. Απο τη δεύτερη κόρη μου, τη ξενιτεμένη!

Μια καλημέρα κόκκινη

Οι βροχερές μέρες μας θυμίζουν την γκρίζα και μαύρη πλευρά της φύσης.
Κι η μνήμη ενεργοποιείται με τις νοσταλγικές αναμνήσεις (κοντινές ή μακρινές) για την εξουδετέρωση του «κακού» ή την αφύπνιση της ζωντάνιας. (για μένα και της θλίψης).
Κακό ή καλό πράγμα η μνήμη και οι αναμνήσεις???
Η Γιαγιά μου όταν έβλεπε τον καιρό τόσο φουρτουνιασμένο έλεγε ότι είναι καλό για την φύση, για τα δέντρα για το χώμα – η λαμπερή πλευρά του μυαλού και της ζωής κι η δύναμη ότι τίποτε δεν μας χαλάει… Τώρα όμως που δεν ζει, η προσέγγιση της άποψης αυτής είναι αναμνησιακή… Επηρεασμένη απ το σήμερα χωρίς το χάδι της, χωρίς έναν γλυκό αφορισμό.
Ο χρόνος αλλάζει τόσο πολύ την ζωή, επεμβαίνει ασταμάτητος σε μυαλό και ψυχή, σε τόπους και ανθρώπους, σκοτώνει και γεννά. Κατασκευάζει λέξεις κι ορίζει έννοιες – όπως «χαμένος», ΄»αλλαγή», «αναζήτηση», «απώλεια», «δημιουργία», «κούραση» – και τροφοδοτεί ατέρμονα την κίνηση του φεγγαριού.
Κουράζεται άραγε ο χρόνος? Ή, η ενέργεια του δεν τον αφήνει? Κι αν ήταν όν τι όψη θα είχε?
Όταν σκέφτομαι τον χρόνο που περνάει ο νους μου πάει κατευθείαν στο αίμα που κυλάει, που τρέχει, βαρύ, πυκνό και μαύρο. Η αναγκαστική κίνηση του αίματος, η ροή προς τον θάνατο, ο οποίος συμβαίνει πολλές φορές πριν την τελική στον καθένα μας. Αναγκαστικά τα ερωτηματικά – ακριβώς όπως τα βήματα μας και η αναπνοή μας. Όπως το αίμα, μια συνεχής ροή. Προς τα που όμως? Αν ενώνονταν όλο το αίμα των ανθρώπων, το αίμα της ανθρωπότητας σ ένα τεράστιο ποτάμι και το ελευθερώναμε προς τα που θα έτεινε? Προς την θάλασσα ή προς τα ψηλά όρη? Για να εξατμιστεί ή για να παγώσει ? Το αίμα ελεύθερο θα μπορούσε να νικήσει την βαρύτητα, ή μάλλον να αδιαφορήσει γι αυτήν. Προς την ελευθερία. Να εξατμιστεί και να γυρίσει μέσα μας σαν καυτή βροχή μπολιασμένο με τα στοιχεία του χρόνου που αιωρούνται στο διάστημα.

 

Tue, 31 Oct 2006 09:38:18 +0200

ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Να είσαι ερωτευμένος
Να γελάς μέχρι δακρύων
Μια βόλτα στη πόλη δίχως ρολόι
Να ακούς την αγαπημένη σου μουσική
Να σε αποκοιμίσει ο ήχος της βροχής
Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση
Έξοδος με καλούς φίλους
Να ακούσεις τυχαία καλά λόγια για σένα
Να χαρείς ένα ηλιοβασίλεμα
Το πρώτο φιλί
Το συναίσθημα που σε κατακλύζει βλέποντας αυτόν που αγαπάς
Να βλέπεις ευτυχισμένους όσους αγαπάς
Να φοράς ένα ρούχο του και να μυρίζεις το άρωμά του
Να μοιράζεσαι στιγμές με τους αγαπημένους σου
Να σου λέει «Σ’ αγαπώ»
Η γέννηση του παιδιού σου
Η επίτευξη ενός στόχου

 

 

Υ.Γ. Έχω ανάγκη απο θετικές σκέψεις !!!!

Εξομολόγηση και αποδοχή

Μπαίνοντας στο σπίτι και κλείνοντας την πόρτα πίσω μου, ξεφύσηξα ανακουφισμένος καθώς άφηνα απ’ έξω την εικόνα μου που με κόπο διατηρούσα τόσο καιρό. Επιτέλους, μπορούσα να σταματήσω να αντιστέκομαι στην βαρύτητα, αφήνοντας τα πάντα μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα να πέσουν στο πάτωμα. Μια τσάντα, ρούχα και κυρίως, την διάθεσή μου.
Τον τελευταίο καιρό όλα οδηγούσαν στη στιγμή αυτή, ώστε να μπορέσω λαίμαργα να ρίξω στο κρεβάτι τον συντετριμμένο εαυτό μου και να κλείσω μάτια και αυτιά στα πάντα.
Ονειρεύτηκα όσο ποτέ άλλοτε. Όσα δεν είμαι, όσα δεν έχω, όσα δεν έκανα έγιναν ένας χαώδης χείμαρρος που ξερνούσε το μυαλό μου μέσα στα όνειρά μου, σα μεθυσμένο στομάχι που αποβάλει υπερβολικό αλκοόλ.
Πάλι εδώ; Πάλι έτσι; Όλα τα λάθη του παρελθόντος αυτό δεν είχαν σαν σκοπό να με κάνουν να αποφύγω; Τι δεν έμαθα σωστά; Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;
Ερωτήματα που απαντιούνται ή καθόλου ή παραπάνω από όσο θέλω ανακυκλώνονται ξανά και ξανά στο μυαλό μου, μέσα σε ένα λήθαργο που δεν θέλει να διακοπεί με τίποτα.
Στο βάθος ακούγονται τηλέφωνα και κουδούνια να με καλούν, απαιτώντας κάπου την παρουσία μου. Και εγώ να αναρωτιέμαι όχι τι θέλει ο κόσμος από εμένα, αλλά τι θέλω εγώ από τον κόσμο. Που νόμιζα ότι ήξερα, τρομάρα μου…
Ο ήλιος έδυσε και ανέτειλε, ξανά και ξανά. Απλά όχι για μένα. Ανήμπορος να το σηκωθώ καν από το κρεβάτι, πάλευα με τον εαυτό μου.
Κάποτε συνειδητοποίησα δύο βασικές αλήθειες για μένα, που δεν ισχύουν απαραίτητα για τους άλλους.
Η πρώτη είναι ότι οποιοδήποτε χτύπημα και να δεχτώ, το ξεπερνάω με τον χρόνο. Δεν δραματοποιώ τον πόνο μου. Απλά περιμένω να περάσει. Και περνάει. Όλα περνούν. Πάντα.
Η δεύτερη είναι ότι κάθε χτύπημα με κάνει λίγο πιο κλειστό, λίγο πιο απρόθυμο να ανοιχτώ μετά σε νέους ανθρώπους και εμπειρίες στην ζωή μου. Και παρόλο που κάθε φορά είμαι πιο προσεκτικός στο για ποιον το κάνω, αποτυγχάνω.
Ο χρόνος περνάει και βρίσκω επιτέλους την δύναμη να σηκωθώ. Ξυρίζω τα γένια μου που τόνιζαν την παραίτησή μου.
Μια νέα αρχή.
Άλλη μία.
Πρέπει να θυμάμαι αυτή τη στιγμή, σαν πιθανό ορόσημο της ζωής μου. Ίσως τώρα μόλις να σκλήρυνα πέρα από κάθε σωτηρία.

 

Υ.Γ. Ακόμα και εκείνοι νοιώθουν κάποιες στιγμές αδύναμοι !!!

Κυνηγημένη Σκιά

Η Σκιά σε λαογραφικές δοξασίες πολλές φορές λαμβάνει άυλη υπόσταση, σαν υπερφυσικό ον, φάντασμα, αερικό, καθώς αλλά και σαν μεταθάνατια επιβίωση ανθρώπου, ή της ψυχής του. Όλα αυτά προέρχονται από την έλλειψη ικανότητας ερμηνείας του φαινομένου της σκιάς κάτω βέβαια από τη κυριαρχία του φόβου και ίσως της μοναξιάς στη διάρκεια της νύκτας, εξού και το ρήμα σκιάζομαι (=φοβάμαι).

Ο Μέγας Αλέξανδρος, προκειμένου να εκπαιδεύσει το άγριο άλογό του,, το γύριζε προς τον Ήλιο για να μη βλέπει τη σκιά του τη στιγμή που το ίππευε και να σκιάζεται!

Χαρακτηριστικές ήταν οι ιστορίες της ελληνικής υπαίθρου με τον Αράπη που έβλεπαν τις κρύες νύκτες του Χειμώνα όσοι κάθονταν μπροστά στο αναμμένο τζάκι, όταν από κάποιο ξαφνικό θόρυβο γύριζαν πίσω τους κι έβλεπαν στο τοίχο ένα θεόρατο «αράπη» να τους κοιτάζει κατάματα!

Κάποτε στη Νάξο ένας παπάς πηγαίνοντας νύκτα με το μουλάρι του από τη Μονή στη Κεραμωτή θα πέρναγε αναγκαστικά από κάποιο σημείο που πίστευαν ότι βγαίναν σατανάδες κι έπιαναν το χορό. Πλησιάζοντας στο σημείο εκείνο ο παπάς άρχισε ν΄ ακούει τις φωνές και τα σφυρίγματά τους ενώ συγχρόνως έβλεπε το μουλάρι του όλο και να ψηλώνει, και τα πόδια του ζώου να ξεπερνούν σε ύψος τους μεσαιωνικούς πύργους της περιοχής! Μόλις όμως έφθασε κοντά στο Σταυρό Κεραμωτής και είχε για 12η φορά επαναλάβει το «Πάτερ Ημών», ακαριαία σταμάτησαν ν΄ ακούγονται τα γέλια των σατανάδων και το μουλάρι ξαναβρήκε το φυσικό του ύψος. Ήταν ακριβώς το σημείο του δρόμου που γύριζε προς το χωριό κι ο παπάς έβλεπε πλέον μπροστά του τ΄ ολόγιομο φεγγάρι.

Ο Λούκι Λουκ είναι γνωστός για την τόσο μεγάλη ταχύτητά του στο τράβηγμα του πιστολιού, ώστε μπορεί να πυροβολήσει τη σκιά του πριν αυτή προλάβει να αντιδράσει.

Ο Πήτερ Παν είχε χάσει τη σκιά του και ένα κοριτσάκι την έραψε για να επιστρέψει αυτή στην κανονική της θέση.

Όλα στο maximu(s)m

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ, ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ !!

maximus

 

 

Τετάρτη, 4 Μάρτιος 2009

 

 

 Το Όσκαρ να το δώσετε σε μένα, γιατί παλεύω με τον καρκίνο εδώ και δέκα χρόνια και θεραπεύτηκα έχοντας τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμης, ακόμα και όταν έχασα κάποια όργανα του σώματός μου και τον άντρα μου γιατί τον είχα κουράσει, όπως μου είπε.

Το Όσκαρ να το δώσετε σε μένα, που επιβιώνω με την πενιχρή μου σύνταξη πληρώνοντας και τα δάνεια για το σπίτι που πήρα στην κόρη μου, αφού ο αρραβωνιαστικός της μου είχε εκμυστηρευτεί ότι δεν θα την παντρευόταν χωρίς προίκα, κάτι που δεν της αποκάλυψα ποτέ.

Το Όσκαρ να το δώσετε σε μένα, γιατί είμαι μια σκληρά εργαζόμενη νοικοκυρά και μητέρα που μεγαλώνω τέσσερα παιδιά κάνοντας τα στραβά μάτια για τις απιστίες του συζύγου, μια και δε φρόντισα να τελειώσω ούτε το γυμνάσιο.

Το Όσκαρ να το δώσετε σε μένα, γιατί αφού δεν με προσλαμβάνουν αλλού, αναγκαστικά ανέχομαι το αφεντικό μου που με θεωρεί απόβρασμα της κοινωνίας μόνο και μόνο επειδή είμαι πρώην χρήστης ναρκωτικών.

Το Όσκαρ να το δώσετε σε μένα, γιατί είμαι μια γριούλα που έδωσε τα πάντα για τα παιδιά της και τώρα που είμαι ανήμπορη και χωρίς πνευματική διαύγεια, με έχουν πετάξει σε ένα γηροκομείο γεμάτο κατσαρίδες και νοσοκόμες που με βρίζουν.

Το Όσκαρ να το δώσετε σε μένα, που έχω να δω τους γονείς μου πολλά χρόνια αφού όταν τους είπα ότι είμαι ομοφυλόφιλος με την εξωφρενική συμπεριφορά τους με έδιωξαν από το σπίτι γιατί δεν ήθελαν να το μάθουν η θεία η Κατίνα και ο κυρ Βαγγέλης ο μπακάλης.

Το Όσκαρ να το δώσετε σε μένα, γιατί όταν χρεοκόπησα με παράτησε η γυναίκα μου φεύγοντας με τον συνέταιρό μου και παίρνοντας την κηδεμονία των δύο παιδιών μας, το αυτοκίνητο και όλα τα έπιπλα. Τώρα είμαι άστεγος.

Το Όσκαρ να το δώσετε σε μένα, γιατί κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ο γιος μου δεν με προσκαλεί στο σπίτι του γιατί ντρέπεται που είμαι αμόρφωτος, ενώ εγώ έδωσα μέχρι και το εφάπαξ μου για να πληρώσω το μεταπτυχιακό του.

Και τέλος
τα Όσκαρ να τα δώσετε σε
όλους εμάς,
που παρά τα προσωπικά μας προβλήματα
ανεχόμαστε και τα προπετάσματα καπνού για ευημερία

μέσα από τα αυτοαναιρούμενα επιχειρήματα σας

που προσβάλλουν τη συνείδησή μας.

Ανεχόμαστε και τις φρικαλεότητες

και τα σουρεαλιστικά απρόοπτα

της καθημερινότητάς μας,

ενώ ταυτόχρονα πρέπει να είμαστε

και σε διαρκή ετοιμότητα

με το πιστόλι στον κρόταφο

ζώντας τραγελαφικά παγιδευμένοι

στη χώρα του Όποιος προλάβει τον Κύριον είδε.

Αναρτήθηκε από MAXIMUS στις 4:06 μμ