Μια λέξη άσχημων κραδασμών, που οι άνθρωποι οι πικραμένοι και οι καταπεσμένοι από κάθε είδους θεσμό την προφέρουν με απίστευτο σαρκασμό.
« Χώρισα», «χωρίζω», «θα χωρίσω» …
Κακόηχες λέξεις, που συνοδεύονται πάντα από βίαιες χειρονομίες στην ανάγκη να απελευθερωθούν το σώμα και η ψυχή από τα δεσμά.
– Τι τρέχει?
– Πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις στη ζωή σου…
– Εννοείς … Καλύτερα να μου πεις εσύ τι σκέφτεσαι …
– Μ’ όλα αυτά που περνάς θα ‘ταν καλύτερα να πάρεις διαζύγιο και να ζήσουμε μαζί. Εγώ δεν έχω καμία οικογενειακή εκκρεμότητα, είμαι μόνος.
Η ψυχή της προσέκρουσε βίαια πάνω στην αλήθεια κι επαλήθευε τη διαίσθησή της. Πριν καλά καλά τα βρει με τον εαυτό της , της ζητούσαν να μπει σ’ άλλο γάμο, σ’ άλλη συμβίωση. Ψυχολογικό σοκ. Αντρική ανάγκη για σιγουριά και εξασφάλιση.
– Λυπάμαι που θα σε πικράνω , αλλά αυτό δεν πρόκειται να το κάνω στον εαυτό μου.
– Είσαι προκατειλημμένη.
– Μπορεί, όμως θέλω να μου δοθεί η ευκαιρία να το δω. Αν ξαναπαντρευτώ τι θα δω?
– Εγώ δεν είμαι ο σύζυγός σου.
– Και σ’ αυτό συμφωνώ
– Τότε?
– Δεν θέλω εκπτώσεις στη ζωή μου.
– Πάλι προκατάληψη
– Σου είπα μπορεί να ‘ναι κι έτσι, αλλά αυτό θα το δω μόνο αν δώσω στον εαυτό μου το περιθώριο να μάθω .
– Δεν θα μάθεις, κι αν χωρίσεις , θα θελήσεις να κάνεις απόσβεση όσων έχασες πηγαίνοντας από σχέση σε σχέση. Αυτή δεν είναι ζωή.
– Όπα!! Κι ηθικό δίδαγμα!!
– Μη θυμώνεις, αυτό έχει δείξει η ζωή.
– Μιλάς συμπερασματικά και με κανόνες, αλλά μπορεί να έχεις πέσει στην εξαίρεση.
– Δε λέω τίποτα για να σε θίξω, να σε προστατεύσω θέλω.
– Προστάτες και νταβατζήδες δε θέλω πια στη ζωή μου.
– Ήθελα να ΄ξερα τι κάνεις τα βράδια εκεί που πας. Θα έρθω καμιά μέρα να δω, είπε η Πέρσα γεμάτη περιέργεια.
– Μμμ, εσύ στην εκκλησία!! Εκεί δεν μπορεί να σ’ την πέσει κανείς.
– Μπορεί.
– Το μυαλό σου και μια λίρα. Ποιος να σ’ την πέσει αμαρτωλή?
– Ο πολυέλαιος, στο δόξα πατρί!
– Δε μιλάω πια μαζί σου. Έχεις φύγει από το δρόμο του Θεού.
– Ναι, μ’ αρέσει τι πεζοδρόμιο.
– Έλα βρε θεία, σερβίρισε το τσάι! φώναξε απογοητευμένος ο ανιψιός.
– Τώρα, παιδί μου.
– Φέρε μου και το κουάκερ μου, συνεχίζει η Θεανώ.
– Πως το τρως αυτό ρε θεία?
– Κάνει καλό στη δυσκοιλιότητα παιδί μου, να το δοκιμάσεις. Οι φυτικές ίνες κάνουν καλό, το λέει και η τηλεόραση, και το μαύρο ψωμί.
– Και το υπόθετο γλυκερίνης, πετάχτηκε η Πέρσα.
– Κορόιδευε γαϊδούρα.
– Δε μας χέζεις , ρε Θεανώ?
– Μόλις τελειώσει το κουάκερ θα το κάνει, είπε ο αγανακτισμένος ανιψιός!
– Τα ΄χεις πάρει μαζί του, σε βλέπω. Μη δίνεις σημασία. Τόσο του κόβει, τόσο κάνει.
– Ναι, ο γελοίος ! Περίμενε να συμβεί κάτι τόσο σοβαρό , για να μου επιτρέψει, απο οίκτο, να κάνω αυτό που θέλω!
– Ξέρω πως νοιώθεις , το ζόρι ξεκινάει όταν αρχίζεις και βλέπεις όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω σου.
– Να δω που θα με βγάλει …
– Πισωγύρισμα δεν έχει, γιατί θα τσακιστείς. Προχώρα και μη ρωτάς που θα σε βγάλει. Θα πέσεις, θα σκοντάψεις, αλλά θα ξανασηκωθείς.
– Υπάρχει κάτι που δεν είναι ψευδαίσθηση ή όλα είναι ίσωμα σ’ αυτή τη ζωή?
– Δεν είναι οτι δεν θέλω να σου πω, είναι οτι ούτε εγω ξέρω. Δες τα γεγονότα της ζωής σου και ίσως σου πουν κάτι.
– Ποιά γεγονότα? Μήπως ξέρω τι να δω?
– Το γεγονός ως γεγονός. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Βρέθηκαν να τρώνε σ’ ενα ταβερνάκι στη Πλάκα η μητέρα , καλοδιατηρημένη γύρω στα εβδομήντα, με τις δυο της κόρες περασμένα σαράντα, όμορφες γυναίκες, και οι τρείς τους, αρχοντικές.
Η μητέρα αλλιώτικη σήμερα. Στο πρόσωπό της είχαν ζωγραφιστεί μια δύναμη ψυχής και ταυτόχρονα μια παιδική αθωότητα. Τα κορίτσια παραξενεύτηκαν που είδαν τη μάνα τους να ‘χει τον πρώτο λόγο, ενα λόγο μεστό, δίχως τις περιττές και καλοστόλιστες λέξεις που θολώνουν το νου.
– Μάνα, τι θα πάρεις?
– Τι θα ΄θελα ρωτάς?
– Ναι καλέ !
– Τα χαμένα μου νιάτα . Μη με κοιτάτε παράξενα. Διώξτε απ τη ψυχή σας το φόβο όσο είναι νωρίς, αλλιώς τη βάψατε. Με προσοχή, με πολλή προσοχή να διεκδικήσετε τη ζωή σας !
– Τι εννοείς οταν λες με προσοχή ?
– Εννοώ με σεβασμό προς τους άλλους !!
Ήρθε ο σερβιτόρος να πάρει παραγγελία
– Τι θα πάρετε?
Κοιτάζονται και σκάνε και οι τρεις στα γέλια !!!! Παραγγέλνει η μάνα και για τις τρείς, τις γνωρίζει άλλωστε , είναι ο εαυτός της!
Μπήκε στο μετρο για να κατέβει στο κέντρο της πόλης, κάθισε σ’ενα απ΄τα διπλά αντικρυστά καθίσματα. Δίπλα κι απέναντί της κάθονταν τρείς γυναίκες περίπου συνομήλικές της, περασμένα σαράντα πλέον.
Τράβηξαν την προσοχή της.
Γυναίκες όμορφες μα και θλιμμένες, σχεδόν αφυδατωμένες απο ζωή. Τι παράξενο!! Κι οι τρείς στριφογύριζαν μηχανικά τις βέρες τους, σαν να ‘παιζαν μπρος πίσω τις ζωές τους. Τα χέρια τους διαφορετικά. Απο πολύ κουρασμένα εργατικά, μέχρι αυτά που δεν έχουν αγγίξει μωρουδιακή πάνα. Οι ζωές τους όμως προφανώς το ίδιο σακατεμένες.
Ξαφνικά πέρασε απο το νού της η μάνα της, που στο εσωτερικό της βέρας δίπλωνε και περνούσε το εισητήριο του λεωφορείου.
Φαίνεται πως αυτός ο χρυσός κρίκος μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ποικιλότροπα. Απο το να στηρίξει κανείς την ψευδαίσθηση μιας ζωής εως και να φυλάξει ενα εισητήριο, εισητήριο -μύθο για ενα ταξίδι μιας άλλης ζωήςπου θα ‘θελες να ‘χες, αλλά που δεν κάνεις τίποτα για να αποκτήσεις.
Ο νους του ρίχνει πάντα τις ευθύνες στους άλλους.
Έχει μια ικανότητα να πραγματεύεται τη ζωή χωρίς καμμία προσωπική ευθύνη.
Δεν έχει ποτέ αποδεχθεί πως ό,τι έσπερνε θερίζει.
Δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να διαπιστώσει πως είναι ο μόνος υπεύθυνος για το πόνο και τα βάσανά του.
Φτάνουμε κάποια στιγμή στο πιο δύσκολο σταυροδρόμι της ζωής, που όσα ο νους έχει κατανοήσει χρειάζεται να τα σφραγίσει, κάνοντάς τα πράξη στην καθημερινότητα.
– Αν δεν θες στ αλήθεια άλλο να ζεις έτσι, μάλλον την έχεις γλιτώσει!
– Γιατί το λες?
– Το θετικό έρχεται μέσα απο την άρνηση.
– Νομίζω πια πως δεν θέλω άλλο, αυτό είναι ολο…
– Τι ακριβώς θέλεις?
– Δεν ξέρω, είναι όμως κακό να μην ξέρει κανείς τι θέλει …
– Τι λες καλέ ! Το κεφάλι σου νομίζει πως είναι κακό, η άρνησή σου και μόνο, κάπου θα σε βγάλει.
– Λες νάναι έτσι?
– Μάλλον ναι, αν ήταν αλλιώς, θα ζητούσες υποκατάστατα. Μου ξινίζει αυτό, πάω γι άλλο. Δεν θέλω εκείνο, πάω για άλλο. Η μιζέρια της ψυχής σου όμως θάταν πάντα ίδια.
– Να μου λείπει μια τέτοια ζωή !
– Έτσι μπράβο !!!!
| Αγάπη και Χρόνος… στη Το Νησί Των Συναισθημάτων | |
| www.ishang99.com στη Αποκαλυπτικό Test | |
| www.qmjju.com στη Αποκαλυπτικό Test | |
| baby gates for pools στη Αποκαλυπτικό Test | |
| stay with me στη Αποκαλυπτικό Test | |
| baby gate stairs στη Αποκαλυπτικό Test | |
 | Ανώνυμος στη Αποκαλυπτικό Test |
 | ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ στη Η ανάσα |
| 2ο Νηπιαγωγείο Παιαν… στη Το Νησί Των Συναισθημάτων | |
 | saladimov στη Ψευδαίσθηση Vs Αλήθειας |
Της Χαρας και της λυπης 